[Read in English]

We staan voor een enorme uitdaging. Het aantal (sociale huur)woningen in Nederland is veel te laag om te voldoen aan de vraag naar betaalbare woningen. Daarnaast raken de behoefte van aandachtsgroepen aan passende huisvesting mét ondersteuning en de daarvoor beschikbare gemeentelijke budgetten steeds verder uit balans. Het resultaat? Het aanbod voor starters, doorstromers, ouderen en kwetsbare groepen verslechtert en ook de maatschappelijke sociale kosten nemen toe door het ontbreken van een (t)huis voor deze groepen.

Hoe lossen we dit op?

Afgelopen woensdag gingen we onder leiding van Jeroen Hatenboer (Lid Expertteam Woningbouw van Rijksdienst van Ondernemend Nederland)  in gesprek te gaan over de maatschappelijke uitdagingen in de woningmarkt. Rob Haans (Bestuursvoorzitter De Alliantie & Lid van de Taskforce Nieuwbouw Woningcorporaties van het Ministerie van BZK) opende de bijeenkomst met een paar treffende voorbeelden van de schrijnende situaties die zijn ontstaan door het woningtekort. Vluchtelingen die we laten wonen in tenten, GGZ-patiënten waar geen plek voor is en starters die noodgedwongen bij hun ouders wonen. Ondanks de vele kennis over het probleem en de werkgroepen en ‘intenties’ om het probleem op te lossen lopen we tegen een muur aan van eisen, procedures en regels. Hij pleit dan ook voor een betere samenwerking en verdeling van kennis tussen rijk, provincie, regio en gemeente en daarnaast met corporaties en andere marktpartijen.

Rob: ‘De markt is er klaar voor, corporaties zijn er klaar voor en het geld is er. Er kan zoveel meer met de juiste urgentie. Samenwerken, weg uit het beleid en de doestand in. Niet naar elkaar wijzen, maar aanpakken.’

Songül Mutluer (Wethouder Zaanstad (Wonen, Jeugd, Armoede, Ouderen) & Bestuurslid Vereniging van Nederlandse Gemeenten) nam het stokje over en ging dieper in op het adviesrapport ‘Een thuis voor iedereen’, dat zich focust op een prettig en betaalbaar (t)huis voor iedereen in 2030. Pijlers voor goede huisvesting zijn onder andere verschillende woonvormen, structurele budgetten voor meer woningen, goede zorg en welzijn, en voldoende huurwoningen met een lage huur. Met verschillende voorbeelden liet ze ons kennismaken met de aanbevelingen in het rapport die zich opsplitsen in twee delen: een spoedpakket voor de korte termijn (2021-2022) en een nationale samenwerkingsagenda (tot 2030). Tot op detailniveau worden aanbevelingen gedaan om de doelen te kunnen bereiken, en Songül liet in haar presentatie zien hoe ze dit op de regio Zaanstad weet toe te passen.

Quote uit het rapport door onafhankelijk voorzitter Bernard ter Haar : ‘Een thuis voor iedereen klinkt als een logische wens maar het is een complexe opgave. Een werkelijk thuis realiseren is niet simpelweg een zaak van meer woningaanbod. Het werkt alleen in combinatie met een passend aanbod van zorg en ondersteuning. Hiervoor is het nodig dat rijk, provincies, gemeenten, woningcorporaties, zorg- en welzijnspartijen maar ook marktpartijen nauw samenwerken.’

Songül sloot haar presentatie af met de dringende vragen:

• Voelt iedereen de urgentie?
• Willen alle partners hun maatschappelijke verantwoordelijkheid nemen?

Wilt u de bijeenkomst graag terugkijken?

De opname staat in de HPP Library in onze app of mail ons zodat we u een link kunnen sturen.